Ausonio. Commemoratio professorum Burdigalensium 23. A Dinamio.

Ausonio – (Decimus Magnus Ausonius 310 – 395 dC)

[Aus. Prof. 23] (Perseus) Dynamio Burdigalensi qui in Hispania docuit et obiit. Dinamio, huido de Burdeos por un adulterio, se refugia y sigue su actividad, con nombre falso, en Ilerda.

SET neque te maesta, Dynami, fraudabo querella,
municipem patriae causidicumque meae,
crimine adulterii quem saucia fama fugavit,
parvula quem latebris fovit Hilerda suis,
5 quem locupletavit coniunx Hispana latentem;

Pero ni a ti, Dinamio, te privaré de un triste lamento, ciudadano y abogado de mi patria, a quien la fama dañada por una acusación de adulterio puso en fuga, a quien la pequeña Ilerda acogió cálidamente en su oculto retiro, a quien, escondido, una esposa hispana enriqueció.

namque ibi mutato nomine rhetor eras,
rhetor Flavini cognomine dissimulatus,
ne posset profugum prodere culpa suum.
reddiderat quamvis patriae te sera voluntas,
10 mox residem rursum traxit Hilerda domus.

Pues allí, cambiado tu nombre, eras rétor, rétor disimulado con el sobrenombre de Flavinio, para que la culpa no pudiese revelar a su fugitivo. Aunque una tardía querencia por la patria te había devuelto, pronto Ilerda, tu casa, te atrajo de nuevo como residente.

Qualiscumque tuae fuerit fuga famaque vitae,
iungeris antiqua tu mihi amicitia,
officiumque meum, sensus si manibus ullus,
accipe iam serum morte obita, Dynami.
15 diversis quamvis iaceas defunctus in oris,
commemorat maestis te pia cura elegis.

Cualquiera que haya sido la huida y la difamación de tu vida, tú estás unido a mí por una antigua amistad, y, si para los Manes (hay) algún sentimiento, acepta mi homenaje, ya tardío, Dinamio, cumplida tu muerte. Aunque yazcas difunto en lugares distantes, te rememora en versos tristes un piadoso desvelo.

Deja un comentario